Ούτε λίγο, ούτε πολύ, έχουμε μιλήσει και προβάλει τις εμπειρίες σας από το ψάρεμα της συναγρίδας. Παρακάτω θα σας παραθέσουμε, συνοπτικά, μερικά στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει, όλο αυτό το διάστημα.
Οι μεγαλύτερες επιτυχίες στο ψάρεμα της, ήταν όταν ψαρεύεται από βάρκα ή σκάφος με την χρήση βυθόμετρου, ακολούθως παράκτια και τελευταία στο υποβρύχιο ψάρεμα. Δεν είναι παράξενο ότι η μεγαλύτερη δυσκολία της, είναι στο υποβρύχιο κυνήγι, διότι ανήκει στην ομάδα εκείνων των ψαριών που θεωρούνται αρκετά “έξυπνα”. Οι περισσότεροι υποβρύχιοι κυνηγοί, που ήρθαν αντιμέτωποι “μαζί της”, την εντόπισαν μόνη της ή το πολύ, με μαζί με άλλες δύο, σε βραχώδες μέρη και βάθη να μην ξεπερνούν τα 15 μέτρα (κυρίως από 5 και πάνω).
Ως καλύτερη τεχνική από βάρκα είναι η ζόκα και ακολουθεί η τεχνική, με μολύβι φύλακα και παραγάδι. Παράκτια το ψάρεμα της με καλάμι και μηχανισμό, θεωρείται μονόδρομος. Χρησιμοποιήθηκε μέγεθος αγκιστριού από Νο6 έως Νο2, με το πρώτο να είναι το πιο αποδοτικό και δόλωμα, το ζωντανό καλαμάρι.
Η καλύτερη περίοδος για την αλίευση της είναι ο Μάρτιος και ο Ιούνιος, τις πρωινές ώρες με “μικρή” ένταση ανέμου (2 έως 3 bfr) σε ΒΔ διευθύνσεις.
Σας ευχόμαστε, ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
