XifiasΟ ξιφίας είναι το δυνατότερο και γρηγορότερο ψάρι που υπάρχει. Αναγνωρίζεται εύκολα από το ξεχωριστό του σχήμα, με την σπαθάτη μύτη. Είναι αφρόψαρο αλλά πολλές φορές συναντιέται και στα μεσόνερα και στον πάτο. Είναι επιθετικό ψάρι και κυνηγάει με μανία τα θηράματα του ξεσκίζοντας τα πρώτα με το κοφτερό ρύγχος του. Δεν φοβάται να επιτεθεί σε οτιδήποτε και δεν βλέπει ούτε όγκο ούτε βάρος του αντίπαλου. Κατά καιρούς έχουν βρεθεί μύτες ξιφία σπασμένες και καρφωμένες πάνω σε ξύλινα καΐκια και καράβια. Έχει πολύ νόστιμο και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες κρέας και είναι περιζήτητο στην αγορά.

Το ψάρεμα του γίνεται με αφροπαράγαδα και είναι περισσότερο επαγγελματικό ψάρεμα. Για μάνα χρησιμοποιείται #200 και για παράμαλλα #120-#150. Το μήκος του παράμαλλου πρέπει να είναι περίπου 1 οργιά και μεταξύ τους πρέπει να έχουν μεγάλη απόσταση. 10-20 οργιές. Αγκίστρια παραγαδίσια στραβά #5-#6. Αυτά τα παραγάδια οι επαγγελματίες τα ρίχνουν σε ανοικτή θάλασσα και τα αφήνουν να ταξιδεύουν με τα ρεύματα, κυνηγώντας τα με ραντάρ. Μια καλή τεχνική, είναι να πατώσουμε την πρώτη κουρά και πάνω στη σημαδούρα και να δέσουμε την αρχή του παραγαδιού, ρίχνοντας πλάγια με το ρεύμα. Έτσι ταξιδεύει λίγο και ψαρεύει καλύτερα. Βάζουμε φελαδούρια ανά 10 αγκίστρια, ο σπάγγος που δένουμε στο φελαδούρι είναι περίπου 4 οργιές έτσι ώστε αν περάσει καράβι να μην το κόψει και να μην πάθει ζημιά. Τα φελαδούρια χρησιμεύουν στο να κρατούν το παραγάδι στον αφρό και να σκάει το ψάρι ευκολότερα. Για δόλωμα χρησιμοποιούνται κολιοί, φρέσκα καλαμάρια, μεγάλες σαρδέλες, σκουμπριά, παλαμίδες, και άλλα αφρόψαρα. Ψαρεύεται όλη μέρα αλλά οι καλύτερες ώρες είναι από την δύση του ήλιου μέχρι την ανατολή. Φυσικά ο νόμος για τους ερασιτέχνες επιτρέπει μόνο ένα ψάρι για κάθε βάρκα. Επίσης απαγορεύεται το ψάρεμα του ξιφία από 1 Οκτωβρίου έως 31 Ιανουαρίου.