Το μεροκάματο και ο κόπος του ψαρά για ένα κομμάτι ψωμί
Πριν μερικές μέρες, οι ψαράδες – μέλη του Παγκύπριου Συνδέσμου Επαγγελματιών Ψαράδων Παράκτιας Αλιείας και Πολυδύναμων Σκαφών αποφάσισαν να κλείσουν το Λιμάνι Λάρνακας ως μέτρο αντίδρασης για την πρόθεση του Τμήματος Αλιείας να δώσει άδεια πειραματικής αλιείας με τράτα βυθού.
Οι επαγγελματίες ψαράδες ζήτησαν την άμεση ανάκληση της άδειας, υποστηρίζοντας ότι η αλίευση με τράτα βυθού θα προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στα αλιευτικά αποθέματα, στο θαλάσσιο περιβάλλον του βυθού και συνεπώς στο μεροκάματο τους.
Γιατί όμως οι ψαράδες αντιδρούν τόσο έντονα στο ενδεχόμενο της εισαγωγής μιας τρίτης τράτας στα κυπριακά νερά και τι φοβούνται περισσότερο;
Θελήσαμε έτσι να έχουμε μια πιο άμεση και πραγματική επαφή με τον κλάδο των ψαράδων έτσι αποφασίσαμε να μπούμε σε μια βάρκα τους και να βγούμε στα ανοιχτά για ψάρεμα και για κουβέντα.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Χρήστος Χαραλάμπους, είχε την ευγενική καλοσύνη να μας δεχτεί στη βάρκα του για να δούμε ιδίοις όμμασι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ψαράδες για το μεροκάματο και να μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί οι τράτες είναι εχθρός τους.
Δώσαμε νωρίς το απόγευμα ραντεβού λοιπόν με τον κ. Χρήστο στο αλιευτικό καταφύγιο στην Αλαμινό για να πάμε να απλώσουμε δίχτυα ανοιχτά του κόλπου.
Ο κ. Χρήστος, όπως και πολλοί άλλοι ψαράδες, είχε σηκωθεί τα μεσάνυχτα για να κανει το ίδιο πράγμα. Αφού «κάλλιαρε» τα δίχτυα, έριξε άγκυρα και κοιμήθηκε 2-2.5 ώρες στα ανοιχτά για να ξυπνήσει το χάραμα να μαζέψει τα δίχτυα και μαζί το μεροκάματο του.
Διαβάστε την συνέχεια από την πηγή του άρθρου : http://www.offsite.com.cy
